தல யாத்திரை - பேயாழ்வார் பாசுரம் - மூன்றாம் திருவந்தாதி

பேயாழ்வார் அருளிச் செய்த மூன்றாம் திருவந்தாதி
குறிப்பு : இரண்டு முறை சேவிக்க வேண்டியவற்றை # என்னும் குறியால் அறியவும்.
தனியன்
குருகைகாவலப்பன் அருளிச் செய்தது
நேரிசை வெண்பா
சீராரும் மாடத் திருக்கோவலூ ரதனுள், காரார்கரு முகிலைக் காணப்புக்கு,-ஓராத் திருக்கண்டே னென்று ரைத்த சீரான்கழலே, உரைக்கண் டாய்நெஞ்சே* உகந்து.
மூன்றாம் திருவந்தாதி
2282 திருக்கண்டேன் பொன்மேனி கண்டேன், திகழும் அருக்கன் அணிநிறமும் கண்டேன,-செருக்கிளரும் பொன்னாழி கண்டேன் புரிச்சங்கம் கைக்கண்டேன், என்னாழி வண்ணன்பால் இன்று.#	1
2283 இன்றே கழல்கண்டேன் ஏழ்பிறப்பும் யானறுத்தேன், பொன்தோள் வரைமார்வில் பூந்துழாய்,-அன்று திருக்கண்டு கொண்ட திருமாலே,உன்னை மருக்கண்டு கொண்டென் மனம்.	2
2284 மனத்துள்ளான் மாகடல்நீ ருள்ளான், மலராள் தனத்துள்ளான் தண்டுழாய் மார்பன்,-சினத்துச் செருநர்உகச் செந்றுகந்த தேங்கோத வண்ணன், வருநரகம் தீர்க்கும் மருந்து.	3
2285 மருந்தும் பொருளும் அமுதமும் தானே, திருந்திய செங்கண்மா லாங்கே,-பொருந்தியும் நின்றுலக முண்டுமிழ்ந்தும் நீரேற்றும் மூவடியால், அன்றுலகம் தாயோன் அடி.	4
2286 அடிவண்ணம் தாமரை யன்றுலகம் தாயோன், படிவண்ணம் பார்க்கடல்நீர் வண்ணம்,-முடிவண்ணம் ஓராழி வெய்யோ னொளியு மஃதன்றே ஆராழி கொண்டாற் கழகு.	5
2287 அழகன்றே யாழியாற் காழிநீர் வண்ணம், அழகன்றே யண்டம் கடத்தல்,-அழகன்றே அங்கைநீ ரேற்றாற் கலர்மேலான் கால்கழுவ, கங்கைநீர் கான்ற கழல்?	6
2288 கழல்தொழுதும் வாநெஞ்சே* கார்க்கடல்நீர் வேலை, பொழிலளந்த புள்ளூர்திச் செல்வன்,-எழிலளந்தங் கெண்ணற் கரியானை எப்பொருட்கும் சேயானை, நண்ணற் கரியானை நாம்.	7
2289 நாமம் பலசொல்லி நாராய ணாவென்று, நாமங்கை யல்தொழுதும் நன்னெஞ்சே*-வா,மருவி மண்ணுலக முண்டுமிழ்ந்த வண்டறையும் தண்டுழாய், கண்ணனையே காண்கநங் கண்.	8
2290 கண்ணுங் கமலம் கமலமே கைத்தலமும், மண்ணளந்த பாதமும் மற்றவையே,-எண்ணில் கருமா முகில்வண்ணன் கார்க்கடல்நீர் வண்ணன், திருமா மணிவண்ணன் தேசு.	9
2291 தேசும் திறனும் திருவும் உருவமும், மாசில் குடிப்பிறப்பும் மற்றவையும்,-பேசில் வலம்புரிந்த வான்சங்கம் கொண்டான்பே ரோத, நலம்புரிந்து சென்றடையும் நன்கு.	10
2292 நன்கோது நால்வேதத் துள்ளான், நறவிரியும் பொங்கோ தருவிப் புனல்வண்ணன்,-சங்கோதப் பாற்கடலான் பாம்பணையின் மேலான், பயின்றுரைப்பார் நு}ற்கடலான் நுண்ணறிவி னான்.	11
2293 அறிவென்னும் தாள்கொளுவி ஐம்புலனும் தம்மில், செறிவென்னும் திண்கதவம் செம்மி,-மறையென்றும் நன்கோதி நன்குணர்வார் காண்பரே, நாடோறும் பைங்கோத வண்ணன் படி.	12
2294 படிவட்டத் தாமரை பண்டுலகம் நீரேற்று, அடிவட்டத் தாலளப்ப நீண்ட-முடிவட்டம், ஆகாய மூடறுத் தண்டம்போய் நீண்டதே, மாகாய மாய்நின்ற மாற்கு.	13
2295 மாற்பால் மனம்சுழிப்ப மங்கையர்தோள் கைவிட்டு, நு}ற்பால் மனம்வைக்க நொய்விதாம்,-நாற்பால வேதத்தான் வேங்கடத்தான் விண்ணோர் முடிதோயும், பாதத்தான் பாதம் பணிந்து.	14
2296 பணிந்துயர்ந்த பௌவப் படுதிரைகள் மோத, பணிந்த பணிமணிக ளாலே-அணிந்து,அங் கனந்தன் அணைக்கிடக்கும் அம்மான், அடியேன் மனந்த னணைக்கிடக்கும் வந்து.	15
2297 வந்துதைத்த வெண்டிரைகள் செம்பவள வெண்முத்தம் அந்தி விளக்கும் அணிவிளக்காம்,-எந்தை ஒருவல்லித் தாமரையாள் ஒன்றியசீர் மார்வன், திருவல்லிக் கேணியான் சென்று.#	16
2298 சென்றநாள் செல்லாத செங்கண்மா லெங்களமால், என்றநா ளெந்நாளும் நாளாகும்,-என்றும் இறவாத எந்தை இணையடிக்கே யாளாய், மறவாது வாழ்த்துகவென் வாய்.	17
2299 வாய்மொழிந்து வாமனனாய் மாவலிபால், மூவடிமண் நீயளந்து காண்ட நெடுமாலே,-தாவியநின் எஞ்சா இணையடிக்கே ஏழ்பிறப்பும் ஆளாகி, அஞ்சா திருக்க அருள்.	18
2300 அருளா தொழியுமே ஆலிலைமேல், அன்று தெருளாத பிள்ளையாய்ச் சேர்ந்தான்,-இருளாத சிந்தையராய்ச் சேவடிக்கே செம்மலர்தூய்க் கைதொழுது, முந்தையராய் நிற்பார்க்கு முன்?	19
2301 முன்னுலக முண்டுமிழ்ந்தாய்க்கு, அவ்வுலக மீரடியால் பின்னளந்து கோடல் பெரிதொன்றே?-என்னே திருமாலே* செங்க ணெடியானே, எங்கள் பெருமானே* நீயிதனைப் பேசு.	20
2302 பேசுவா ரெவ்வளவு பேசுவர், அவ்வளவே வாச மலர்த்துழாய் மாலையான்,-தேசுடைய சக்கரத்தான் சங்கினான் சார்ங்கத்தான் பொங்கரவ வக்கரனைக் கொன்றான் வடிவு.	21
2303 வடிவார் முடிகோட்டி வானவர்கள், நாளும் கடியார் மலர்தூவிக் காணும்-படியானை, செம்மையா லுள்ளுருகிச் செவ்வனே நெஞ்சமே, மெய்ம்மையே காண விரும்பு.	22
2304 விரும்பிவிண் மண்ணளந்த அஞ்சிறைய வண்டார் சுரும்பு தொளையில்சென் றூத,-அரும்பும் புனந்துழாய் மாலையான் பொன்னங் கழற்கே, மனம்துழாய் மாலாய் வரும்.	23
2305 வருங்கால் இருநிலனும் மால்விசும்பும் காற்றும், நெருங்குதீ நீருருவு மானான்,-பொருந்தும் சுடராழி யொன்றுடையான் சூழ்கழலே, நாளும் தொடராழி நெஞ்சே* தொழுது.	24
2306 தொழுதால் பழுதுண்டே தூநீ ருலகம், முழுதுண்டு மொய்குழலாள் ஆய்ச்சி,-விழுதுண்ட வாயானை மால்விடையேழ் செற்றானை, வானவர்க்கும் சேயானை நெஞசே* சிறந்து?	25
2307 சிறந்தவென் சிந்தையும் செங்கண அரவும், நிறைந்தசீர் நீள்கச்சி யுள்ளும்,-உறைந்ததுவும், வேங்கடமும் வெஃகாவும் வேளுக்கைப் பாடியுமே, தாம்கடவார் தண்டுழா யார்.	26
2308 ஆரே துயருழந்தார் துன்புற்றார் ஆண்டையார், காரே மலிந்த கருங்கடலை,-நேரே கடைந்தானைக் காரணனை, நீரணைமேல் பள்ளி அடைந்தானை நாளும் அடைந்து?	27
2309 அடைந்த தரவணைமேல் ஐவர்க்காய், அன்று மிடைந்தது பாரத வெம்போர்,-உடைந்ததுவும் ஆய்ச்சிபால் மத்துக்கே அம்மனே, வாளெயிற்றுப் பேய்ச்சிபா லுண்ட பிரான்.	28
2310 பேய்ச்சிபா லுண்ட பெருமானைப் பேர்ந்தெடுத்து, ஆய்ச்சி முலைகொடுத்தாள் அஞ்சாதே,-வாய்த்த இருளார் திருமேனி இன்பவளச் செவ்வாய், தெருளா மொழியானைச் சேர்ந்து.	29
2311 சேர்ந்த திருமால் கடல்குடந்தை வேங்கடம் நேர்ந்தவென் சிந்தை நிறைவிசும்பு,-வாய்ந்த மறையா டகம்அனந்தன் வண்டுழாய்க் கண்ணி, இறைவாடி யாய இவை.	30
2312 இவையவன் கோயில் இரணியன தாகம், அவைசெய் தரியுருவ மானான்,-செவிதெரியா நாகத்தான் நால்வேதத் துள்ளான், நறவேற்றான் பாகத்தான் பாற்கடலு ளான்.	31
2313 பாற்கடலும் வேங்கடமும் பாம்பும் பனிவிசும்பும், நூற்கடலும் நுண்ணுல தாமரைமேல்,-பாற்பட் டிருந்தார் மனமும் இடமாகக் கொண்டான், குருந்தொசித்த கோபா லகன்.	32
2314 பாலகனாய் ஆலிலைமேல் பைய, உலகெல்லாம் மேலொருநா ளுண்டவனே மெய்ம்மையே,-மாலவனே* மந்திரத்தால் மாநீர்க் கடல்கடைந்து, வானவமும் அந்தரத்தார்க் கீந்தாய்நீ அன்று.	33
2315 அன்றிவ் வுலகம் அளந்த அசைவேகொல், நின்றிருந்து வேளுக்கை நீணகர்வாய்,-அன்று கிடந்தானைக் கேடில்சீ ரானை,முன் கஞ்சைக் கடந்தானை நெஞ்சமே* காண்.	34
2316 காண்காண் எனவிரும்பும் கண்கள், கதிரிலகு பூண்டார் அகலத்தான் பொன்மேனி,-பாண்கண் தொழில்பாடி வண்டறையும் தொங்கலான், செம்பொற் கழல்பாடி யாம்தொழுதும் கை.	35
2317 கைய கனலாழி கார்க்கடல்வாய் வெண்சங்கம், வெய்ய கதைசார்ங்கம் வெஞ்சுடர்வாள்,-செய்ய படைபரவை பாழி பனிநீ ருலகம், அடியளந்த மாயன் அவற்கு.	36
2318 அவற்கடிமைப் பட்டேன் அகத்தான் புறத்தான், உவர்க்கும் கருங்கடல்நீ ருள்ளான்,-துவர்க்கும் பவளவாய்ப் பூமகளும் பன்மணிப்பூ ணாரம், திகழும் திருமார்வன் தான்.	37
2319 தானே தனக்குவமன் தன்னுருவே எவ்வுவும், தானே தவவுருவும் தாரகையும்,-தானே எரிசுடரும் மால்வரையும் எண்டிசையும், அண்டத் திருசுடரு மாய இறை.	38
2320 இறையாய் நிலனாகி எண்டிசையும் தானாய், மறையாய் மறைப்பொருளாய் வானாய்,-பிறைவாய்ந்த வெள்ளத் தருவி விளங்கொலிநீர் வேங்கடத்தான், உள்ளத்தி னுள்ளே உளன்.	39
2321 உளன்கண்டாய் நன்னெஞ்சே* உத்தம னென்றும் உளன்கண்டாய், உள்ளுவா ருள்ளத்-துளன்கண்டாய், விண்ணொடுங்கக் கோடுயரும் வீங்கருவி வேங்கடத்தான், மண்ணொடுங்கத் தானளந்த மன்.	40
2322 மன்னு மணிமுடிநீண் டண்டம்போய் எண்டிசையும், துன்னு பொழிலனைத்தும் சூழ்கழலே,-மின்னை உடையாயக் கொண்டன் றுலகளந்தான், குன்றம் குடையாக ஆகாத்த கோ.	41
2323 கோவலனாய் ஆநிரைகள் மேய்த்துக் குழலூதி, மாவலனாய்க் கீண்ட மணிவண்ணன்,-மேவி அரியுருவ மாகி இரணிய தாகம், தெரியுகிரால் கீண்டான் சினம்.	42
2324 சினமா மதகளிற்றின் திண்மருப்பைச் சாய்த்து, புனமேய பூமி யதனை,-தனமாகப் பேரகலத் துள்ளொடுக்கும் பேரார மார்வனார், ஓரகலத் துள்ள துலகு.	43
2325 உலகமும் ஊழியும் ஆழியும், ஒண்கேழ் அலர்கதிரும் செந்தீயு மாவான்,-பலகதிர்கள் பாரித்த பைம்பொன் முடியான் அடியிணைக்கே, பூரித்தென் நெஞ்சே புரி.	44
2326 புரிந்து மதவேழம் மாப்பிடியோ டூடித், திரிந்து சினத்தால் பொருது,-விரிந்தசீர் வெண்கோட்டு முத்துதிர்க்கும் வேங்கடமே, மேலொருநாள் மண்கோட்டுக் கொண்டான் மலை.	45
2327 மலைமுகடு மேல்வைத்து வாசுகியைச் சுற்றி, தலைமுகடு தானொருகை பற்றி,-அலைமுகட் டண்டம்போய் நீர்தெறிப்ப அன்று கடல்கடைந்தான், பிண்டமாய் நின்ற பிரான்.	46
2328 நின்ற பெருமானே* நிரேற்று, உலகெல்லாம் சென்ற பெருமானே* செங்கண்ணா,-அன்று துரகவாய் கீண்ட துழாய்முடியாய், நங்கள் நரகவாய் கீண்டாயும் நீ.	47
2329 நீயன்றே நீரேற் றுலகம் அடியளந்தாய், நீயன்றே நின்று நிரைமேய்த்தாய்,-நீயன்றே மாவா யுரம்பிளந்து மாமருதி னூடுபோய், தேவா சுரம்பொருதாய் செற்று?	48
2330 செற்றதுவும் சேரா இரணியனைச் சென்றோ;றுப் பெற்றதுவும் மாநிலம், பின்னைக்காய்-முற்றல் முரியேற்றின் முன்நின்று மொய்ம்பொழித்தாய்,மூரிச் சுரியேறு சங்கினாய்* சூழ்ந்து.	49
2331 சூழ்ந்த துழாயலங்கல் சோதி மணிமுடிமால், தாழ்ந்த அருவித் தடவரைவாய்,-ஆழ்ந்த மணிநீர்ச் சுனைவளர்ந்த மாமுதலை கொன்றான், அணிநீல வண்ணத் தவன்.	50
2332 அவனே அருவரையால் ஆநிரைகள் காத்தான், அவனே யணிமருதம் சாய்த்தான்,-அவனே கலங்காப் பெருநகரம் காட்டுவான் கண்டீர், இலங்கா புரமெரித்தான் எய்து.	51
2333 எய்தான் மராமரம் ஏழும் இராமனாய், எய்தானம் மான்மறியை ஏந்திழைக்காய்,-எய்ததுவும் தென்னிலங்கைக் கோன்வீழச் சென்று குறளுருவாய், முன்னிலம்கைக் கொண்டான் முயன்று.	52
2334 முயன்று தொழுநெஞ்சே* மூரிநீர் வேலை, இயன்றமரத் தாலிலையின் மேலால்,-பயின்றங்கோர் மண்ணலங்கொள் வெள்ளத்து மாயக் குழவியாய், தண்ணலங்கல் மாலையான் தாள்.	53
2335 தாளால் சகடம் உதைத்துப் பகடுந்தி, கீளா மருதிடைபோய்க் கேழலாய்,-மீளாது மண்ணலகம் கீண்டங்கோர் மாதுகந்த மார்வற்கு, பெண்ணகலம் காதல் பெரிது.	54
2336 பெரிய வரைமார்வில் பேராரம் பூண்டு, கரிய முகிலிடைமின் போல,-தெரியுங்கால் பாணொடுங்க வண்டறையும் பங்கயமே, மற்றவன்றன் நீணெடுங்கண் காட்டும் நிறம்.	55
2337 நிறம்வெளிது செய்து பசிது கரிதென்று, இறையுருவம் யாமறியோ மெண்ணில்,-நிறைவுடைய நாமங்கை தானும் நலம்புகழ வல்லளே, பூமங்கை கேள்வன் பொலிவு?	56
2338 பொலிந்திருண்ட கார்வானில் மின்னேபோல் தோன்றி, மலிந்து திருவிருந்த மார்வன்,-பொலிந்து கருடன்மேல் கொண்ட கரியான் கழலே, தெருடன்மேல் கண்டாய் தெளி.	57
2339 தெளிந்த சிலாதலத்தின் மேலிருந்த மந்தி, அளிந்த கடுவனையே நோக்கி,-விளங்கிய வெண்மதியம் தாவென்னும் வேங்கடமே, மேலொருநாள் மண்மதியில் கொண்டுகந்தான் வாழ்வு.	58
2340 வாழும் வகையறிந்தேன் மைபோல் நெடுவரைவாய், தாழும் அருவிபோல் தார்கிடப்ப,-சூழும் திருமா மணிவண்ணன் செங்கண்மால், எங்கள் பெருமான் அடிசேரப் பெற்று.	59
2341 பெற்றம் பிணைமருதம் பேய்முலை மாச்சகடம், முற்றக்காத் தூடுபோ யுண்டுதைத்து,-கற்றுக் குணிலை விளங்கனிக்குக் கொண்டெறிந்தான், வெற்றிப் பணிலம்வாய் வைத்துகந்தான் பண்டு.	60
2342 பண்டெல்லாம் வேங்கடம் பாற்கடல் வைகுந்தம், கொண்டங் குறைவார்க்குக் கோயில்போல்,-வண்டு வளங்கிளரும் நீள்சோலை வண்பூங் கடிகை, இளங்குமரன் றன்விண் ணகர்.#	61
2343 விண்ணகரம் வெஃகா விரிதிரைநீர் வேங்கடம் மண்ணகரம் மாமாட வேளுக்கை,-மண்ணகத்த தென்குடந்தை தேனார் திருவரங்கம் தென்கோட்டி, தன்குடங்கை நீரேற்றான் தாழ்வு.	62
2344 தாழ்சடையும் நீண்முடியும் ஒண்மழுவும் சக்கரமும், சூழரவும் பொன்னாணும் தோன்றுமால்,-சூழும் திரண்டருவி பாயும் திருமலைமேல் எந்தைக்கு, இரண்டுருவு மொன்றாய் இசைந்து.	63
2345 இசைந்த அரவமும் வெற்பும் கடலும், பசைந்தங் கமுது படுப்ப,-அசைந்து கடைந்த வருத்தமோ கச்சிவெஃ காவில், கிடந்திருந்து நின்றதுவும் அங்கு?	64
2346 அங்கற் கிடரின்றி அந்திப் பொழுதத்து, மங்க இரணியன தாகத்தை,-பொங்கி அரியுருவ மாய்ப்பிளந்த அம்மா னவனே, கரியுருவம் கொம்பொசித்தான் காய்ந்து.	65
2347 காய்ந்திருளை மாற்றிக் கதிரிலகு மாமணிகள், ஏய்ந்த பணக்கதிர்மேல் வெவ்வுயிர்ப்ப,-வாய்ந்த மதுகை டவரும் வயிறுருகி மாண்டார், அதுகே டவர்க்கிறுதி ஆங்கு.	66
2348 ஆங்கு மலரும் குவியுமா லுந்திவாய், ஓங்கு கமலத்தி னொண்போது,-ஆங்கைத் திகிரி சுடரென்றும் வெண்சங்கம், வானில் பகரு மதியென்றும் பார்த்து.	67
2349 பார்த்த கடுவன் சுனைநீர் நிழற்கண்டு, பேர்த்தோர் கடுவனெனப் பேர்ந்து,-கார்த்த களங்கனிக்குக் கைநீட்டும் வேங்கடமே, மேனாள் விளங்கனிக்குக் கன்றெறிந்தான் வெற்பு.	68
2350 வெற்பென்று வேங்கடம் பாடும், வியன்துழாய்க் கற்பென்று சூடும் கருங்குழல்மேல்,-மற்பொன்ற நீண்டதோள் மால்கிடந்த நீள்கடல்நீ ராடுவான், பூண்டநா ளெல்லாம் புகும்.	69
2351 புகுமதத்தால் வாய்பூசிக் கீழ்தாழந்து, அருவி உகுமதத்தால் கால்கழுவிக் கையால்,-மிகுமதத்தேன் விண்டமலர் கொண்டு விறல்வேங் கடவனையே, கண்டு வணங்கும் களிறு.	70
2352 களிறு முகில்குத்தக் கையெடுத் தோடி, ஒளிறு மருப்பொசிகை யாளி-பிளிறி விழ.கொன் நின்றதிரும் வேங்கடமே, மேனாள் குழக்கன்று கொண்டெறிந்தான் குன்று.	71
2353 குன்றொன்றி னாய குறமகளிர் கோள்வளைக்கை, சென்று விளையாடும் தீங்கழைபோய்,-வென்று விளங்குமதி கோள்விடுக்கும் வேங்கடமே, மேலை இளங்குமரர் கோமான் இடம்.	72
2354 இடம்வலம்ஏழ் பூண்ட இரவித்தே ரோட்டி, வடமுக வேங்கடத்து மன்னும்,-குடம்நயந்த கூத்தனாய் நின்றான் குரைகழலே கூறுவதே, நாத்தன்னா லுள்ள நலம்.	73
2355 நலமே வலிதுகொல் நஞ்சூட்டு வன்பேய், நிலமே புரண்டுபோய் வீழ,-சலமேதான் வெங்கொங்கை யுண்டானை மீட்டாய்ச்சி யூட்டுவான், தன்கொங்கை வாய்வைத்தாள் சார்ந்து.	74
2356 சார்ந்தகடு தேய்ப்பத் தடாவியகோட் டுச்சிவாய் ஊர்ந்தியங்கும் வெண்மதியி னொண்முயலை,-சேர்ந்து சினவேங்கை பார்க்கும் திருமலையே,ஆயன் புனவேங்கை நாறும் பொருப்பு.	75
2357 பொருப்பிடையே நின்றும் புனல்குளித்தும், ஐந்து நெருப்பிடையே நிற்கவும்நீர் வேண்டா,-விருப்புடைய வெஃகாவே சேர்ந்தானை மெய்ம்மலர்தூய்க் கைதொழுதால், அஃகாவே தீவினைகள் ஆய்ந்து.	76
2358 ஆய்ந்த அருமறையோன் நான்முகத்தோன் நன்குறங்கில், வாய்ந்த குழவியாய் வாளரக்கன்,-ஏய்ந்த முடிப்போது மூன்றேழன் றெண்ணினான், ஆர்ந்த அடிப்போது நங்கட் கரண்.	77
2359 அரணாம் நமக்கென்றும் ஆழி வலவன், முரனாள் வலம்சுழிந்த மொய்ம்பன்,-சரணாமேல் ஏதுகதி ஏதுநிலை ஏதுபிறப் பென்னாதே, ஓதுகதி மாயனையே ஓர்த்து.	78
2360 ஓர்த்த மனத்தராய் ஐந்தடக்கி யாராய்ந்து, பேர்த்தால் பிறப்பேழும் பேர்க்கலாம்,-கார்த்த விரையார் நறுந்துழாய் வீங்கோத மேனி, நிரையார மார்வனையே நின்று.	79
2361 நின்றெதி ராய நிரைமணித்தேர் வாணன்தோள், ஒன்றியவீ ரைஞ்ஏ றுடன்துணிய,-வென்றிலங்கும் ஆர்படுவான் நேமி அரவணையான் சேவடிக்கே, நேர்படுவான் தான்முயலும் நெஞ்சு.	80
2362 நெஞ்சால் நினைப்பரிய னேலும், நிலைபெற்றேன் நெஞ்சமே* பேசாய் நினைக்குங்கால்,-நெஞ்சத்துப் பேரா நிற்கும் பெருமானை என்கொலோ, ஓராது நிற்ப துணர்வு?	81
2363 உணரில் உணர்வரியன் உள்ளம் புகுந்து புணரிலும் காண்பரிய னுண்மை,-இணரணையக் கொங்கணைந்து வண்டறையும் தண்டுழாய்க் கோமானை, எங்கணைந்து காண்டும் இனி?	82
2364 இனியவன் மாயன் எனவுரைப்ப ரேலும், இனியவன் காண்பரிய னேலும்,-இனியவன் கள்ளத்தால் மண்கொண்டு விண்கடந்த பைங்கழலான், உள்ளத்தி னுள்ளே யுளன்.	83
2365 உளனாய நான்மறையின் உட்பொருளை, உள்ளத் துளனாகத் தேர்ந்துணர்வ ரேலும்,-உளனாய வண்டா மரைநெடுங்கண் மாயவனை யாவரே, கண்டா ருகப்பர் கவி?	84
2366 கவியினார் கைபுனைந்து கண்ணார் கழல்போய், செவியினார் கேள்வியராய்ச் சேர்ந்தார்,-புவியினார் போற்றி யுரைக்கப் பொலியுமே, பின்னைக்காய் ஏற்றுயிரை அட்டான் எழில்?	85
2367 எழில்கொண்டு மின்னுக் கொடியெடுத்து, வேகத் தொழில்கொண்டு தான்முழங்கித் தோன்றும்,-எழில்கொண்ட நீர்மேக மன்ன நெடுமால் நிறம்போல, கார்வானம் காட்டும் கலந்து.	86
2368 கலந்து மணியிமைக்கும் கண்ணா,நின் மேனி மலர்ந்து மரகதமே காட்டும்,-நலந்திகழும் கொந்தின்வாய் வண்டறையும் தண்டுழாய்க் கோமானை, அந்திவான் காட்டும் அது.	87
2369 அதுநன் றிதுதீதென் றையப் படாதே, மதுநின்ற தண்டுழாய் மார்வன்,-பொதுநின்ற பொன்னங் கழலே தொழுமின், முழுவினைகள் முன்னங் கழலும் முடிந்து.	88
2370 முடிந்த பொழுதில் குறவாணர், ஏனம் படிந்துழுசால் பைந்தினைகள் வித்த,-தடிந்தெழுந்த வேய்ங்கழைபோய் விண்திறக்கும் வேங்கடமே, மேலொருநாள் தீங்குழல்வாய் வைத்தான் சிலம்பு.	89
2371 சிலம்பும் செறிகழலும் சென்றிசைப்ப, விண்ணா றலம்பிய சேவடிபோய், அண்டம்-புலம்பியதோள் எண்டிசையும் சூழ இடம்போதா தென்கொலோ, வண்டுழாய் மாலளந்த மண்?	90
2372 மண்ணுண்டும் பேய்ச்சி முலையுண்டு மாற்றாதாய், வெண்ணெய் விழுங்க வெகுண்டு,ஆய்ச்சி-கண்ணிக் கயிற்றினால் கட்டத்தான் கட்டுண் டிருந்தான், வயிற்றினோ டாற்றா மகன்.	91
2373 மகனொருவர்க் கல்லாத மாமேனி மாயன், மகனா மவன்மகன்றன் காதல்-மகனை, சிறைசெய்த வாணன்தோள் செற்றான் கழலே நிறைசெய்தென் நெஞ்சே* நினை.	92
2374 நினைத்துலகில் ஆர்தெளிவார் நீண்ட திருமால், அனைத்துலகும் உள்ளொடுக்கி ஆல்மேல்,-கனைத்துலவு வெள்ளத்தோர் பிள்ளையாய் மெள்ளத் துயின்றானை, உள்ளத்தே வைநெஞ்சே* உய்த்து.	93
2375 உய்த்துணர் வென்னும் ஒளிகொள் விளக்கேற்றி, வைத்தவனை நாடி வலைப்படுத்தேன்,-மெத்தெனவே நின்றா னிருந்தான் கிடந்தானென் னெஞ்சத்து, பொன்றாமை மாயன் புகுந்து.	94
2376 புகுந்திலங்கும் அந்திப் பொழுதத்து, அரியாய் இகழ்ந்த இரணியன தாகம்,-சுகிர்ந்தெங்கும் சிந்தப் பிளந்த திருமால் திருவடியே வந்தித்தென் னெஞ்சமே* வாழ்த்து.	95
2377 வாழ்த்திய வாயராய் வானோர் மணிமகுடம் தாழ்த்தி வணங்கத் தழும்பாமே,-கேழ்த்த அடித்தா மரைமலர்மேல் மங்கை மணாளன், அடித்தா மரையாம் அலர்.	96
2378 அலரெடுத்த வுந்தியான் ஆங்கெழி லாய, மலரெடுத்த மாமேனி மாயன்,-அலரெடுத்த வண்ணத்தான் மாமலரான் வார்சடையா னென்றிவர்கட் கெண்ணத்தா னாமோ இமை?	97
2379 இமஞ்சூழ் மலையும் இருவிசும்பும் காற்றும், அமஞ்சூழ்ந் தறவிளங்கித் தோன்றும்,-நமன்சூழ் நரகத்து நம்மை நணுகாமல் காப்பான், துரகத்தை வாய்பிளந்தான் தொட்டு.	98
2380 தொட்ட படையெட்டும் தோலாத வென்றியான், அட்ட புயகரத்தான் அஞ்ஞான்று,-குட்டத்துக் கோள்முதலை துஞ்சக் குறித்தெறிந்த சக்கரத்தான், தாள்முதுலே நங்கட்குச் சார்வு.#	99
2381 சார்வு நமக்கென்றும் சக்கரத்தான், தண்டுழாய்த் தார்வாழ் வரைமார்பன் தான்முயங்கும்,-காரார்ந்த வானமரு மின்னிமைக்கும் வண்டா மரைநெடுங்கண், தேனமரும் பூமேல் திரு.#	100
பேயாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்

மேலே செல்க