தல யாத்திரை - நம்மாழ்வார் பாசுரம்

நம்மாழ்வார் அருளிச் செய்த பெரிய திருவந்தாதி
குறிப்பு : இரண்டு முறை சேவிக்க வேண்டியவற்றை # என்னும் குறியால் அறியவும்.
தனியன்
எம்பெருமானார் அருளிச் செய்தது
நேரிசை வெண்பா
முந்துற்ற நெஞ்சே* முயற்றி தரித்துரைத்து, வந்தித்து ()வாயார வாழ்த்தியே,-சந்த முருகூருஞ் சோலைசூழ் மொய்பூம் பொருநல், குருகூரன் மாறன் பேர்கூறு. () வாயாரவாழ்த்தி என்ற பாடம் வெண்டளைக்குச் சேராது.
பெரிய திருவந்தாதி
2585 முயற்றி சுமந்தெழுந்து முந்துற்ற நெஞ்சே, இயற்றுவாய் எம்மொடுநீ கூடி,-நயப்புடைய நாவீன் தொடைக்கிளவி யுள்பொதிவோம், நற்பூவைப் பூவின்ற வண்ணன் புகழ்.#	1
புகழ்வோம் பழிப்போம் புகழோம் பழியோம், இகழ்வோம் மதிப்போம் மதியோம்-இகழோம்,மற் றெங்கள்மால்* செங்கண்மால்* சீறல்நீ, தீவினையோம் எங்கள்மால் கண்டாய் இவை.	2
2587 இவையன்றே நல்ல இவையன்றே தீய, இவையென் றிவையறிவ னேலும்,-இவையெல்லாம் என்னால் அடைப்புநீக் கொண்ணா திறையவனே, என்னால் செயற்பால தென்?	3
2588 என்னின் மிகுபுகழார் யாவரே, பின்னையும்மற் றெண்ணில் மிகுபுகழேன் யானல்லால்,-என்ன கருஞ்சோதிக் கண்ணன் கடல்புரையும், சீலப் பெருஞ்சோதிக் கென்னெஞ்சாட் பெற்று?	4
2589 பெற்றதாய் நீயே பிறப்பித்த தந்தைநீ, மற்றையா ராவாரும் நீபேசில்,-எற்றேயோ மாயமா மாயவளை மாயமுலை வாய்வைத்த, நீயம்மா காட்டும் நெறி.	5
2590 நெறிகாட்டி நீக்குதியோ, நின்பால் கருமா முறிமேனி காட்டுதியோ, மேனாள்-அறியோமை என்செய்வா னெண்ணினாய் கண்ணனே, ஈதுரையாய் என்செய்தா லென்படோம் யாம்?	6
2591 'யாமே அருவினையோம் சேயோம்,' என் நெஞ்சினார் தாமே யணுக்கராய்ச் சார்ந்தொழிந்தார்,-பூமேய செம்மாதை நின்மார்வில் சேர்வித்து, பாடரிந்த அம்மா*நின் பாதத் தருகு.	7
2592 அருகும் சுவடும் தெரிவுணரோம், அன்பே பெருகும் மிகவிதுவென்? பேசீர்,-பருகலாம் பண்புடையீர்* பாரளந்தீர்* பாவியேம்கண் காண்பரிய, நுண்புடையீர்* நும்மை நுமக்கு.	8
2593 'நுமக்கடியோம்' என்றென்று நொந்துரைத்தென், மாலார் தமக்கவர்தாம் சார்வரிய ரானால்?-எமக்கினி யாதானு மாகிடுகாண் நெஞ்சே, அவர்திறத்தே யாதானும் சிந்தித் திரு.	9
2594 இருநால்வர் ஈரைந்தின் மேலொருவர், எட்டோ டொருநால்வர் ஓரிருவர் அல்லால்,-திருமாற்கு யாமார் வணக்கமார் ஏபாவம் நன்னெஞ்சே, நாமா மிகவுடையோம் தாழ்?	10
2595 நாழால் அமர்முயன்ற வல்லரக்கன், இன்னுயிரை, வாழா வகைவலிதல் நின்வலியே,-ஆழாத பாரும்நீ வானும்நீ காலும்நீ தீயும்நீ, நீரும்நீ யாய்நின்ற நீ.	11
2596 நீயன்றே ஆழ்துயரில் வீழ்விப்பான் நின்றுழன்றாய்?, போயொன்று சொல்லியென்?போநெஞ்சே,-நீயென்றும் காழ்த்துபதே சம்தரினும் கைக்கொள்ளாய், கண்ணன்தாள் வாழ்த்துவதே கண்டாய் வழக்கு.	12
2597 வழக்கொடு மாறுகொள் அன்றடியார் வேண்ட, இழக்கவும் காண்டும் இறைவ*-இழப்புண்டே, எம்மாட்கொண் டாகிலும் யான்வேண்ட, என்கண்கள் தம்மால்காட் டுன்மேனிச் சாய்?	13
2598 சாயால் கரியானை யுள்ளறியா ராய்நெஞ்சே, பேயார் முலைகொடுத்தார் பேயராய்,-நீயார்போய்த் தேம்பூண் சுவைத்தூ னறிந்தறிந்தும், தீவினையாம் பாம்பார்வாய்க் கைநீட்டல் பார்த்து.	14
2599 பார்த்தோர் எதிரிதா நெஞ்சே, படுதுயரம் பேர்த்தோதப் பீடழிவாம் பேச்சில்லை,-ஆர்த்தோதம் தம்மேனி தாள்தடவத் தாங்கிடந்து, தம்முடைய செம்மேனிக் கண்வளர்வார் சீர்.	15
2600 சீரால் பிறந்து சிறப்பால் வளராது, பேர்வாம னாகாக்கால் பேராளா,-மார்பாரப் புல்கிநீ யுண்டுமிழ்ந்த பூமிநீ ரேற்பரிதே?, சொல்லுநீ யாமறியச் சூழ்ந்து.	16
2601 சூழ்ந்தடியார் வேண்டினக்கால் தோன்றாது விட்டாலும் வாழ்ந்திடுவர் பின்னும்தம் வாய்திறவார்,-சூழ்ந்தெங்கும் வாள்வரைகள் போலரக்கன் வன்தலைகள் தாமிடிய, தாள்வரையில் லேந்தினார் தாம்.	17
2602 தாம்பாலாப் புண்டாலும் அத்தழும்பு தானிளக, பாம்பாலாப் புண்டுபா டுற்றாலும்,-சோம்பாதிப் பல்லுருவை யெல்லாம் படர்வித்த வித்தா,உன் தொல்லுருவை யாரறிவார் சொல்லு?	18
2603 சொல்லில் குறையில்லைச் சூதறியா நெஞ்சமே, எல்லி பகலென்னா தெப்போதும்,-தொல்லைக்கண் மாத்தானைக் கெல்லாமோர் ஐவரையே மாறாக, காத்தானைக் காண்டும்நீ காண்.	19
2604 காணப் புகிலறிவு கைக்கொண்ட நன்னெஞ்சம், நாணப் படுமன்றே நாம்பேசில்?-மாணி உருவாகிக் கொண்டுலகம் நீரேற்ற சீரான், திருவாகம் தீண்டிற்றுச் சென்று.	20
2605 சென்றங்கு வெந்நரகில் சேராமல் காப்பதற்கு, இன்றிங்கென் னெஞ்சால் இடுக்குண்ட,-அன்றங்குப் பாருருவும் பார்வளைத்த நீருருவும் கண்புதைய, காருருவன் தான்நிமிர்த்த கால்.	21
2606 காலே பொதத்திரிந்து கத்துவ ராமினநாள், மாலார் குடிபுகுந்தா ரென்மனத்தே,-மேலால் தருக்குமிடம் பாட்டினொடும் வல்வினையார் தாம்,வீற் றிருக்குமிடம் காணா திளைத்து.	22
2607 இளைப்பா யிளைபாப்பாய் நெஞ்சமே* சொன்னேன், இளைக்க நமன்தமர்கள் பற்றி-இளைப்பெய்த நாய்தந்து மோதாமல் நல்குவான் நல்காப்பான், தாய்தந்தை எவ்வுயிர்க்கும் தான்.	23
2608 தானே தனித்தோன்றல் தன்னளப்பொன் றில்லாதான், தானே பிறர்கட்கும் தற்றோன்றல்,-தானே இளைக்கிற்பார் கீழ்மேலாம் மீண்டமைப்பா னானால், அளக்கிற்பார் பாரின்மேல் ஆர்?	24
2609 ஆரானும் ஆதானும் செய்ய, அகலிடத்தை ஆராய்ந் ததுதிருத்த லாவதே?-சீரார் மனத்தலைவன் துன்பத்தை மாற்றினேன், வானோர் இனத்தலைவன் கண்ணனால் யான்.	25
2610 யானுமென் னெஞ்சும் இசைந்தொழிந்தோம், வல்வினையைக் கானும் மலையும் புகக்கடிவான்,-தானோர் இருளன்ன மாமேனி எம்மிறையார் தந்த, அருளென்னும் தண்டால் அடித்து.	26
2611 அடியால் படிகடந்த முத்தோ,அ தன்றேல் முடியால் விசும்பளந்த முத்தோ,-நெடியாய்* செறிகழல்கள் தாள்நிமிர்த்துச் சென்றுலக மெல்லாம், அறிகிலமால் நீயளந்த அன்று.	27
2612 அன்றேநங் கண்காணும் ஆழியான் காருருவம், இன்றேநாம் காணா திருப்பதுவும்,-என்றேனும் கட்கண்ணால் காணாத அவ்வுருவை, நெஞ்சென்னும் உட்கண்ணேல் காணு முணர்ந்து.	28
2613 உணர ஒருவர்க் கெளியனே? செவ்வே, இணரும் துழாயலங்கல் எந்தை,-உணரத் தனக்கெளிய ரெவ்வளவர் அவ்வளவ னானால், எனக்கெளியன் எம்பெருமான் இங்கு.	29
2614 இங்கில்லை பண்டுபோல் வீற்றிருத்தல், என்னுடைய செங்கண்மால் சீர்க்கும் சிறிதுள்ளம்,-அங்கே மடியடக்கி நிற்பதனில் வல்வினையார் தாம்,மீண் டடியெடுப்ப தன்றோ அழகு?	30
2615 அழகு மறிவோமாய் வல்வினையும் தீர்ப்பான், நிழலும் அடிதாறும் ஆனோம்,-சுழலக் குடங்கள்தலை மீதெடுத்துக் கொண்டாடி, அன்றத் தடங்கடலை மேயார் தமக்கு.	31
2616 தமக்கடிமை வேண்டுவோர் தாமோ தரனார், தமக்கடிமை செய்யென்றால் செய்யாது,-எமக்கென்று தாம்செய்யும் தீவினைக்கே தாழ்வுறுவர் நெஞ்சினார், யான்செய்வ திவ்விடத்திங் கியாது?	32
2617 யாதானும் ஒன்றறியில் தன்னுகக்கில் என்கொலோ, யாதானும் நேர்ந்தணுகா வாறுதான்?,-யாதானும் தேறுமா செய்யா அசுரர்களை, நேமியால் பாறுபா றாக்கினார் பால்.	33
2618 பாலாழி நீகிடக்கும் பண்பை,யாம் கேட்டேயும் காலாழும் நெஞ்சழியும் கண்சுழலும்,-நீலாழிச் சோதியாய்* ஆதியாய்* தொல்வினையெம் பால்கடியும், நீதியாய்* நிற்சார்ந்து நின்று.	34
2619 நின்றும் இருந்தும் கிடந்தும் திரிதந்தும், ஒன்றுமோ ஆற்றானென் னெஞ்சகலான்,-அன்றங்கை வன்புடையால் பொன்பெயரோன் வாய்தகர்த்து மார்விடந்தான், அன்புடைய னன்றே யவன்?	35
2620 அவனாம் இவனாம் உவனாம்,மற் றும்பர் அவனாம் அவனென் றிராதே,-அவளும் அவனே எனத்தெளிந்து கண்ணனுக்கே தீர்ந்தால், அவனே எவனேலும் ஆம்.	36
2621 ஆமா றறிவுடையார் ஆவ தரிதன்றே? நாமே அதுவுடையோம் நன்னெஞ்சே,-பூமேய் மதுகரமே தண்டுழாய் மாலாரை, வாழ்த்தாம் அதுகரமே அன்பால் அமை.	37
2622 அமைக்கும் பொழுதுண்டே யாராயில் நெஞ்சே, இமைக்கும் பொழுதும் இடைச்சி-குமைத்திறங்கள், ஏசியே யாயினும் ஈ.ன்துழாய் மாயனையே, பேசியே போக்காய் பிழை.	38
2623 பிழைக்க முயன்றோமோ நெஞ்சமே* பேசாய், தழைக்கும் துழாய்மார்வன் றன்னை,-அழைத்தொருகால் போயுபகா ரம்பொலியக் கொள்ளாது, அவன்புகழே வாயுபகா ரம்கொண்ட வாய்ப்பு?	39
2624 வாய்ப்போ இதுவொப்ப மற்றில்லை வாநெஞ்சே, போய்ப்போஒய் வெந்நரகில் பூவியேல்,-தீப்பால பேய்த்தாய் உயிர்கலாய்ப் பாலுண்டு, அவளுயிரை மாய்த்தானை வாழ்த்தே வலி.	40
2625 'வலியம்' எனநினைந்து வந்தெதிர்ந்த மல்லர், வலிய முடியிடிய வாங்கி,-வலியநின் பொன்னாழிக் கையால் புடைத்திடுதி கீளாதே, பன்னாளும் நிற்குமிப் பார்.	41
2626 பாருண்டான் பாருமிழ்ந்தான் பாரிடந்தான் பாரளந்தான், பாரிடம் முன்படைத்தா னென்பரால்,-பாரிடம் ஆவானும் தானானா லாரிடமே? மற்றொருவர்க்கு ஆவான் புகாவால் அவை.	42
2627 அவய மெனநினைந்து வந்தசுரர் பாலே, நவையை நளிர்விப்பான் றன்னை,-கவையில் மனத்துயர வைத்திருந்து வாழ்த்தாதார்க் குண்டோ மனத்துயரை மாய்க்கும் வகை?	43
2628 வகைசேர்ந்த நன்னெஞ்சும் நாவுடைய வாயும், மிகவாய்ந்து வீழா எனிலும்,-மிகவாய்ந்து மாலைத்தாம் வாழ்த்தா திருப்பர் இதுவன்றே, மேலைத்தாம் செய்யும் வினை?	44
2629 வினையார் தரமுயலும் வெம்மையே யஞ்சி, தினையாம் சிறிதளவும் செல்ல-நினையாது, வாசகத்தா லேத்தினேன் வானோர் தொழுதிறைஞ்சும், நாயகத்தான் பொன்னடிகள் நான்.	45
2630 நான்கூறும் கூற்றாவ தித்தனையே, நாணாளும் தேங்கோத நீருருவன் செங்கண்மால்,-நீங்காத மாகதியாம் வெந்நரகில் சேராமல் காப்பதற்கு, நீகதியா நெஞ்சே* நினை.	46
2631 நினைத்திறைஞ்சி மானிடவர் ஒன்றிரப்ப ரென்றே, நினைத்திடவும் வேண்டாநீ நேரே,-நினைத்திறைஞ்ச எவ்வளவ ரெவ்விடத்தோர் மாலே, அதுதானும் எவ்வளவு முண்டோ எமக்கு?	47
2632 எமக்கியாம் விண்ணாட்டுக் குச்சமதாம் வீட்டை, அமைத்திருந்தோம் அஃதன்றே யாமாறு,-அமைப்பொலிந்த மென்தோளி காரணமா வெங்கோட்டே றேழுடனே, கொன்றானை யேமனத்துக் கொண்டு?	48
2633 கொண்டல்தான் மால்வரைதான் மாகடல்தான் கூரிருள்தான் வண்டறாப் பூவைதான் மற்றுத்தான்,-கண்டநாள் காருருவம் காண்தோறும் நெஞ்சோடும், கண்ணனார் பேருருவென் றெம்மைப் பிரிந்து.	49
2634 பிரிந்தொன்று நோக்காது தம்முடைய பின்னே, திரிந்துழலும் சிந்தனையார் தம்மை,-புரிந்தொருகால் 'ஆவா' எனவிரங்கார் அந்தோ வலிதேகொல், மாவாய் பிளந்தார் மனம்?	50
2635 மனமாளும் ஓரைவர் வன்குறும்பர் தம்மை, சினமாள்வித் தோரிடத்தே சேர்த்து-புனமேய தண்டுழா யானடியே தான்காணும் அஃதன்றே, வண்டுழாம் சீரார்க்கு மாண்பு?	51
2636 மாண்பாவித் தந்நான்று மண்ணிரந்தான், மாயவள்நஞ் சூண்பாவித் துண்டான தோருருவம்,-காண்பான்நங் கண்ணவா மற்றொன்று காணுறா, சீர்பரவா துண்ணவாய் தானுறுமோ ஒன்று?	52
2637 ஒன்றுண்டு செங்கன்மால்* யானுரைப்பது, உன்னடியார்க் கென்செய்வ னென்றே யிருத்திநீ,-நின்புகழில் வைகும்தம் சிந்தையிலும் மற்றினிதோ, நீயவர்க்கு வைகுந்த மென்றருளும் வான்?	53
2638 வானோ மறிகடலோ மாருதமோ தீயகமே, கானோ ஒருங்கிற்றும் கண்டிலமால்,-ஆனீன்ற கன்றுயரத் தாமெறிந்து காயுதிர்த்தார் தாள்பணிந்தோம், வன்துயரை யாவா* மருங்கு.	54
2639 மருங்கோத மோதும் மணிநா கணையார், மருங்கே வரவரிய ரேலும்,-ஒருங்கே எமக்கவரைக் காணலா மெப்போது முள்ளால், மனக்கவலை தீர்ப்பார் வரவு.	55
2640 வரவாறொன் றில்லையால் வாழ்வினிதால், எல்லே* ஒருவா றொருவன் புகாவாறு,-உருமாறும் ஆயவர்தாம் சேயவர்தாம் அன்றுலகம் தாயவர்தாம், மாயவர்தாம் காட்டும் வழி.	56
2641 வழித்தங்கு வல்வினையை மாற்றானோ நெஞ்சே, தழிஇக்கொண்டு போரவுணன் றன்னை,-சுழித்தெங்கும் தாழ்விடங்கள் பற்றிப் புலால்வெள்ளம் தானுகள, வாழ்வடங்க மார்விடந்த மால்?	57
2642 மாலே* படிச்சோதி மாற்றேல், இனியுனது பாலேபோல் சீரில் பழுத்தொழிந்தேன்,-மேலால் பிறப்பின்மை பெற்றடிக்கீழ்க் குற்றவே லன்று, மறப்பின்மை யான்வேண்டும் மாடு.	58
2643 மாடே வரப்பெறுவ ராமென்றே, வல்வினையார் காடானும் ஆதானும் கைக்கொள்ளார்,-ஊடேபோய்ப் பேரோதம் சிந்துதிரைக் கண்வளரும், பேராளன் பேரோதச் சிந்திக்கப் பேர்ந்து.	59
2644 பேர்ந்தொன்று நோக்காது பின்னிற்பாய் நில்லாப்பாய் ஈன்துழாய் மாயனையே என்னெஞ்சே,-பேர்ந்தெங்கும் தொல்லைமா வெந்நரகில் சேராமல் காப்பதற்கு, இல்லைகாண் மற்றோர் இறை.	60
2645 இறைமுறையான் சேவடிமேல் மண்ணளந்த அந்நாள், மறைமுறையால் வானாடர் கூடி,-முறைமுறையின் தாதிலகு பூத்தெளித்தால் ஒவ்வாதே, தாழ்விசும்பின் மீதிலகித் தான்கிடக்கும் மீன்?	61
2646 மீனென்னும் கம்பில் வெறியென்னும் வெள்ளிவேய், வானென்னும் கேடிலா வான்குடைக்கு,-தானோர் மணிக்காம்பு போல்நிமிர்ந்து மண்ணளந்தான், நங்கள் பிணிக்காம் பெருமருந்து பின்.	62
2647 பின்துரக்கும் காற்றிழந்த சூல்கொண்டல் பேர்ந்தும்போய், வன்திரைக்கண் வந்தணைந்த வாய்மைத்தே,-அன்று திருச்செய்ய நேமியான் தீயரக்கி மூக்கும், பருச்செவியு மீர்ந்த பரன்.	63
2648 பரனாம் அவனாதல் பாவிப்ப ராகில், உரனா லொருமூன்று போதும்,-மரமேழன் றெய்தானைப் புள்ளின்வாய் கீண்டானை யே,அமரர் கைதான் தொழாவே கலந்து?	64
2649 கலந்து நலியும் கடுந்துயரை நெஞ்சே, மலங்க அடித்து மடிப்பான்,-விலங்கல்போல் தொன்மாலைக் கேசவனை நாரணனை மாதவனை, சொன்மாலை யெப்பொழுதும் சூட்டு.	65
2650 சூட்டாய நேமியான் தொல்லரக்கன் இன்னுயிரை, மாட்டே துயரிழைத்த மாயவனை,-ஈட்ட வெறிகொண்ட தண்டுழாய் வேதியனை, நெஞ்சே* அறிகண்டாய் சொன்னேன் அது.	66
2651 அதுவோநன் றென்றங் கமருலகோ வேண்டில், அதுவோ பொருளில்லை யன்றே?,-அதுவொழிந்து மண்ணின்றாள் வேனெனிலும் கூடும் மடநெஞ்சே, கண்ணன்தாள் வாழ்த்துவதே கல்.	67
2652 கல்லும் கனைகடலும் வைகுந்த வானோடும், புல்லென் றொழிந்தனகொல் ஏபாவம்,- வெல்ல நெடியான் நிறங்கரியான் உள்புகுந்து நீங்கான், அடியேன துள்ளத் தகம்.	68
2653 அகம்சிவந்த கண்ணினராய் வல்வினைய ராவார், முகம்சிதைவ ராமன்றே முக்கி,-மிகுந்திருமால் சீர்க்கடலை யுள்பொதிந்த சிந்தனையேன் றன்னை, ஆர்க்கடலாம் செவ்வே யடர்த்து?	69
2654 அடர்பொன் முடியானை யாயிரம்பே ரானை, சுடர்கொள் சுடராழி யானை,-இடர்கடியும் மாதா பிதுவாக வைத்தேன் எனதுள்ளே, யாதாகில் யாதே இனி?	70
2655 இனிநின்று நின்பெருமை யானுரைப்ப தென்னே, தனிநின்ற சார்விலா மூர்த்தி,-பனிநீர் அகத்துலவு செஞ்சடையான் ஆகத்தான், நான்கு முகத்தான்நின் உந்தி முதல்.	71
2656 முதலாம் திருவுருவம் மூன்றென்பர், ஒன்றே முதலாகும் மூன்றுக்கு மென்பர்-முதல்வா, நிகரிலகு காருருவா* நின்னகத்த தன்றே, புகரிலகு தாமரையின் பூ?	72
2657 பூவையும் காயாவும் நீலமும் பூக்கின்ற, காவி மலரென்றும் காண்தோறும்,-பாவியேன் மெல்லாவி மெய்மிகவே பூரிக்கும், அவ்வவை எல்லாம் பிரானுருவே என்று.	73
2658 என்றும் ஒருநாள் ஒழியாமை யானிரந்தால், ஒன்றும் இரங்கார் உருக்காட்டார்,-குன்று குடையாக ஆகாத்த கோவலனார், நெஞ்சே* புடைதான் பெரிதே புவி.	74
2659 புவியும் இருவிசும்பும் நின்னகத்த, நீயென் செவியின் வழிபுகுந்தென் னுள்ளாய்,-அவிவின்றி யான்பெரியன் நீபெரியை என்பதனை யாரறிவார், ஊன்பருகு நேமியாய்* உள்ளு.	75
2660 உள்ளிலும் உள்ளந் தடிக்கும் வினைப்படலம், விள்ள விழித்துன்னை மெய்யுற்றால்,-உள்ள உலகளவு யானும் உளனாவன் என்கொல், உலகளந்த மூர்த்தி* உரை.	76
2661 உரைக்கிலோர் சுற்றத்தார் உற்றாரென் றாரே, இரைக்குங் கடற்கிடந்த எந்தாய்,-உரைப்பெல்லாம் நின்னன்றி மற்றிலேன் கண்டாய், எனதுயிர்க்கோர் சொல்நன்றி யாகும் துணை.	77
2662 துணைநாள் பெருங்கிளையும் தொல்குலமும், சுற்றத் திணைநாளு மின்புடைத்தா மேலும்,-கணைநாணில் ஓவாத் தொழில்சார்ங்கன் தொல்சீரை நன்னெஞ்சே, ஓவாத வூணாக உண்.	78
2663 உண்ணாட்டுத் தேசன்றே* ஊழ்வினையை யஞ்சுமே விண்ணாட்டை யொன்றாக மெச்சுமே,-மண்ணாட்டில் ஆராகி எவ்விழிவிற் றானாலும், ஆழியங்கைப் பேராயற் காளாம் பிறப்பு?	79
2664 பிறப்பிறப்பு மூப்புப் பிணிதுறந்து, பின்னும் இறக்கவும் இன்புடைத்தா மேலும்,-மறப்பெல்லாம் ஏதமே யென்றல்லால் எண்ணுவனே, மண்ணளந்தான் பாதமே யேத்தப் பகல்?	80
2665 பகலிரா என்பதுவும் பாவியாது, எம்மை இகல்செய் திருபொழுதும் ஆள்வர்,-தகவாத் 'தொழும்பர்இவர்; சீர்க்கும் துணையிலர்'என் றோரார், செழும்பரவை மேயார் தெரிந்து.	81
2666 தெரிந்துணர்வொன் றின்மையால் தீவினையேன், வாளா இருந்தொழிந்தேன் கீழ்நாள்கள் எல்லாம்,-கரந்துருவில் அம்மானை அந்நான்று பின்தொடர்ந்த ஆழியங்கை அம்மானை யேத்தா தயர்த்து.	82
2667 அயர்ப்பாய் அயராப்பாய் நெஞ்சமே* சொன்னேன், உயப்போம் நெறியிதுவே கண்டாய்,-செயற்பால அல்லவே செய்கிறுதி நெஞ்சமே* அஞ்சினேன், மல்லர்நாள் வவ்வினனை வாழ்த்து.	83
2668 வாழ்த்தி அவனடியைப் பூப்புனைந்து, நின்தலையைத் தாழ்த்திருகை கூப்பென்றால் கூப்பாது-பாழ்த்தவிதி, எங்குற்றாய் என்றவனை ஏத்தாதென் னெஞ்சமே, தங்கத்தா னாமேலும் தங்கு.	84
2669 தங்கா முயற்றியவாய்த் தாழ்விசும்பின் மீதுபாய்ந்து, எங்கேபுக் கெத்தவம்செய் திட்டனகொல்,-பொங்கோதத் தண்ணம்பால் வேலைவாய்க் கண்வளரும், என்னுடைய கண்ணன்பால் நன்னிறங்கொள் கார்?	85
2670 கார்கலந்த மேனியான் கைகலந்த ஆழியான், பார்கலந்த வல்வயிற்றான் பாம்பணையான்,-சீர்கலந்த சொல்நினைந்து போக்காரேல் சூழ்வினையின் ஆழ்துயரை, என்நினைந்து போக்குவரிப் போது?#	86
2671 இப்போதும் இன்னும் இனிச்சிறிது நின்றாலும், எப்போது மீதேசொல் என்னெஞ்சே,-எப்போதும் கைகழலா நேமியான் நம்மேல் வினைகடிவான், மொய்கழலே யேத்த முயல்.#	87
நம்மாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்

மேலே செல்க